Focussen op wat nog wél kan.

De echtgenote van meneer Karreman merkte dat hij steeds moeilijker uit bed kwam

‘s ochtends en de thuiszorg schakelde ons in om mogelijke oplossingen te onderzoeken. Meneer Karreman heeft frontotemporale dementie, waarbij hersencellen in de frontaalkwab afsterven. Tijdens het eerste gesprek om de bedmobiliteit in kaart te brengen, bleek er meer aan de hand te zijn. Meneer zat veel op de bank en viel ook vaak in slaap, terwijl hij voorheen nog wel eens de handen uit de mouwen wilde steken om zijn vrouw te helpen in het huishouden. Mevrouw Karreman was hier niet zo blij mee.

Initiatiefloze gedrag doorbreken

Samen hebben we gekeken naar wat meneer nog kan doen in de huishouding, maar ook naar hobby’s om hem wat meer te activeren. Hij was altijd heel druk geweest met modelhuisjes bouwen, maar dit lukte niet meer. Mandala’s kleuren bleek hij echter ook heel leuk te vinden en nog wel te kunnen. Ook hebben we de interactie tussen de twee geobserveerd en besproken. Het samen afwassen bleek met een paar kleine wijzigingen nog heel goed te kunnen. Doordat de echtgenote nu beter weet wat haar man kan en hoe ze hem kan helpen is het initiatiefloze gedrag van meneer Karreman doorbroken.

Samen meer doen

Ook het bedprobleem is uiteraard opgelost, maar het gebrek aan initiatief bleek nog veel belangrijker. Mevrouw heeft nu minder het gevoel dat ze alles zelf moet doen en meneer continu bezig moet houden, wat de band tussen beiden zienderogen heeft versterkt.